Czy każdy z nas jest trochę perfekcjonistą?
Gdzie jest granica między zdrowym doskonaleniem się i robieniem czegoś najlepiej jak potrafimy, a dążeniem do doskonałości, która może nas blokować i podcinać skrzydła?
Na pewno perfekcjonizm jest opcją, którą sami wybieramy, a jednocześnie cechą, którą możemy przejawiać w pewnych sytuacjach.
Niebezpiecznie robi się wtedy, gdy perfekcyjne wykonanie zadań ma wpływ na nasze poczucie własnej wartości.
O co chodzi ? Jak wygląda ten mechanizm?
Jeśli motywacją numer jeden w naszym działaniu staje się zdobycie akceptacji innych, jeśli czujesz, że to kim jesteś zależy od twoich osiągnięć, a gdzieś z tyłu głowy pojawia się pytanie „co pomyślą inny” – to jest właśnie to! Samonapędzający się mechanizm, który podcina skrzydła, pozwala nam rezygnować z wielkich marzeń i decyzji, które mogą przenieść nas w miejsce, w których chcemy być.
Z jakiego powodu stajemy się perfekcjonistami?
Ponieważ chcemy uniknąć lub zminimalizować poczucie bycia osądzonym, skrytykowanym i zawstydzonym.
Chyba każdy z nas ma mocno wdrukowane wspomnienie wstydu, które poczuł tak mocno, że postanowił zrobić wszystko, by tego już nie przeżywać.
Kiedy przypomnę sobie mój „wielki wstyd”, który poczułam na środku przedszkolnej sali, między grupą dzieciaków, które wszystkie jednocześnie spojrzały na mnie, to nawet dzisiaj, ponad trzydzieści lat później, robi mi się gorąco 🙂 Mój mózg zapamiętał wszystko, miejsce, wypowiedziane słowa i mój strach przed byciem kimś innych, niż cała reszta.
Perfekcjonizm to wybór, o którym możemy świadomie decydować. Nie ma jednego gotowego rozwiązania, ponieważ każdy sam wyznacza swoją strategię, którą testuje i zmienia.
Jest kilka kwestii, o których warto pamiętać:
- Stan idealny nie istnieje i nie mamy do końca wpływu na to, co myślą o nas inny.
- Warto poznać, zrozumieć i zaakceptować własne słabości. Każdy z nas ma swoje słabości, ważne jest to, jak do nich podchodzi. Samo-linczowanie do niczego nie prowadzi.
- Osądzamy innych za kwestie, w których sami czujemy się mniej wartościowi – to bardzo ciekawe – poobserwujcie siebie i innych – u mnie to działa.
- Dbaj o siebie – porażki nie definiują tego, kim jesteś, to zdarzenia pokazujące, które obszary możesz wzmocnić.
- Każdy z nas odczuwa czasem wstyd, jest osądzany i krytykowany – jeśli robimy coś ważnego, nowego, odważnego i wychodzimy przed szereg, jesteśmy na to narażeni, to stały element działania.
- Fajnie jeśli potrafisz otoczyć się ludźmi, którzy cię wspierają i wzmacniają twoją pewność siebie i poczucie własnej wartości, jeśli nie do końca to się udaje, to działaj sam – stwórz swoje własne źródło pewności siebie.
- Gdy zalewa nas fala negatywnych myśli i zdarzeń – warto znaleźć równowagę między tłumieniem tego, co do nas dociera, a wyolbrzymianiem i nadawaniem dodatkowych znaczeń (dr Kristin Neff definiuje tą umiejętność jako UWAŻNOŚĆ)
- Poprzez bycie wyrozumiałym dla siebie, dajemy innym dobry przykład i uczymy, że wygórowane oczekiwania i zamartwianie się naszymi porażkami do niczego dobrego nas nie prowadzi.
- Błędy, porażki, potknięcia to coś powszechnego, od nas zależy jakie mamy do nich podejście i czy potrafimy wykorzystać je jako naukę na przyszłość
- Warto doceniać to co robią inny, dostrzegać ich talenty i mocne strony, to napędza pozytywny mechanizm: ludzie zaczynają skupiać się na tym co robią dobrze i przestają martwić się brakiem poczucia wartości – energia zostaje przekierowana na pozytywne działanie.
- Poznawanie i rozumienie siebie, swoich emocji i reakcji pomaga nam wzmocnić siebie i wytyczać własne strategie zmiany – coaching jest jednym z narządzi, które mogą być pomocne.
- Wzmacnianie pewności siebie to proces, podobnie jak nasz proces uczenia się, nie ma końca.
- „Luz w dupie” – napisał to na swoich nartach Piotr Żyła – lubię to sobie przypominać, w pewnych chwilach do zdanie bardzo mi pomaga.
Jakie są Wasze strategie działania, które pomagają pozbyć się perfekcjonizmu?
Co się sprawdza, a co nie? Piszcie na priv, komentujcie – zapraszam, będzie mi bardzo miło poznać inny punkt widzenia.
- Zaprezentowane definicje i wnioski zostały zebrane w publikacjach Brene Brown: „Dary niedoskonałości” i „Odwaga w przywództwie”.
- Zdjęcie użyte w artykule znalazłam na stronie unsplash